بنر

زیست تخریب پذیر و کمپوست پذیر

تعریف و استفاده نادرست

زیست تخریب پذیر و کمپوست اغلب به جای یکدیگر برای توصیف تجزیه مواد آلی در شرایط خاص استفاده می شوند.با این حال، استفاده نادرست از "زیست تخریب پذیر" در بازاریابی منجر به سردرگمی در بین مصرف کنندگان شده است.برای پرداختن به این موضوع، BioBag عمدتاً از اصطلاح "کمپوست‌پذیر" برای محصولات تایید شده ما استفاده می‌کند.

 

زیست تخریب پذیری

زیست تخریب پذیری به توانایی یک ماده برای تجزیه بیولوژیکی و تولید CO اشاره دارد2، اچ2O، متان، زیست توده و نمک های معدنی.میکروارگانیسم ها که عمدتاً از زباله های آلی تغذیه می شوند، این فرآیند را هدایت می کنند.با این حال، این اصطلاح فاقد ویژگی است، زیرا همه مواد در نهایت تجزیه زیستی می‌شوند و بر نیاز به مشخص کردن محیط مورد نظر برای تجزیه زیستی تاکید می‌کنند.

محصولات زیست تخریب پذیر

 

کمپوست پذیری

کمپوست شامل هضم میکروبی برای تجزیه ضایعات آلی به کمپوست است که برای تقویت خاک و کوددهی مفید است.سطوح بهینه گرما، آب و اکسیژن برای این فرآیند ضروری است.در انبوهی از زباله های آلی، میکروب های بی شماری مواد را مصرف می کنند و آنها را به کمپوست تبدیل می کنند.کمپوست پذیری کامل مستلزم رعایت استانداردهای سختگیرانه مانند استاندارد اروپایی EN 13432 و استاندارد ایالات متحده ASTM D6400 است که از تجزیه کامل بدون بقایای مضر اطمینان حاصل می کند.

Compostable-Cart-Items-1024x602

 

 

استانداردهای بین المللی

به غیر از استاندارد اروپایی EN 13432، کشورهای مختلف هنجارهای خاص خود را دارند، از جمله استاندارد ایالات متحده ASTM D6400 و استاندارد استرالیا AS4736.این استانداردها به عنوان معیارهایی برای تولیدکنندگان، نهادهای نظارتی، تأسیسات کمپوست سازی، آژانس های صدور گواهینامه و مصرف کنندگان عمل می کنند.

 

معیارهای مواد قابل کمپوست

طبق استاندارد اروپایی EN 13432، مواد قابل کمپوست باید دارای موارد زیر باشند:

  • زیست تخریب پذیری حداقل 90٪، تبدیل به CO2ظرف شش ماه
  • متلاشی شدن، منجر به باقیمانده کمتر از 10٪ می شود.
  • سازگاری با فرآیند کمپوست سازی
  • سطوح پایین فلزات سنگین، بدون به خطر انداختن کیفیت کمپوست.

کیسه های PLA زیست تخریب پذیر کیسه های زیست تخریب پذیر

 

 

نتیجه

زیست تخریب پذیری به تنهایی کمپوست پذیری را تضمین نمی کند.مواد نیز باید در یک چرخه کمپوست تجزیه شوند.برعکس، موادی که در یک چرخه به قطعات میکرو تجزیه ناپذیر تقسیم می شوند، قابل کمپوست نیستند.EN 13432 نشان دهنده یک استاندارد فنی هماهنگ است که با دستورالعمل اروپایی 94/62/EC در مورد بسته بندی و ضایعات بسته بندی مطابقت دارد.


زمان ارسال: مارس-09-2024